ความเสื่อม
การเปลี่ยนแปลงที่มิอาจหลีกเลี่ยงได้
อันที่จริงแล้วความเสื่อมเป็นปรากฏการณ์หนึ่งของความสมดุลระหว่างการสึกหรอและความสามารถในการซ่อมแซม ซึ่งการสึกหรอเกิดขึ้นนับตั้งแต่มีการปฏิสนธิเช่รเดียวกับการเสริมสร้างและการซ่อมแซมสิ่งที่สึกหรอ เพียงแต่ในระยะต้นของชีวิตความสามารถในการซ่อมแซมมีอยู่สูงมากกว่าการสึกหรอที่เกิดขึ้น ทำให้ปรากฏการณ์ของการสึกหรอไม่ได้แสดงออกให้เห็น จนกระทั่งมนุษย์มาถึงจุดสูงสุดของสมรรถภาพโดยถ้าเป็นชายจะออายุยู่ในช่วงอายุประมาณ20-25 ปี และหญิงจะอยู่ที่ช่วงอายุ18-22 ปี หลังจากนั้นปรากฏการณ์ของความเสื่อมจะค่อยๆ ปรากฏขึ้นอย่างช้าๆ โดยคนส่วนใหญ่จะเริ่มรับรู้การเปลี่ยนแปลงที่อายุประมาณ 30 ปี และหลังจากนั้นจะพบว่ามีการเปลี่ยนแปลงชัดเจนที่ตระหนักได้เป็นช่วงๆประมาณทุกๆ 10 ปีของอายุ
อย่างไรก็ตาม ความแก่หรือชราของร่างกายที่มักจะพูดถึงกันจำนวนมาก มิได้เป็นความเสื่อมอันเนื่องมาจากวัยโดยตรงหรือเรียกกันว่า"กระบวนการชรา"(agingprocess)แต่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากความผิดปกติ โรค หรือผลของสภาพแวดล้อม
|